"Ja pierd*lę" - skwitował pan Kazimierz spod monopolowego swoje ostatnie rozmyślania, a przecież tym razem wcale nie chodziło mu o stare sprawy; postanowił spojrzeć w przyszłość, szybko jednak dostrzegł kruchość tych poczynań. Odkrył, że nawet gdy o kimś nie myśli, wciąż odczuwa obecność. Napotykając bowiem coś ważnego pozostawał z tym na zawsze. Na ten przykład porzucił Czar Teściowej i zaczął się włóczyć po osiedlu z Sangrią, ale to nic nie dało, gdyż łeb nawalał go tak samo.
Czytaj dalej >>
Petroff
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą